wat de moeders toen deden

– in armen wijd open als alles dicht

oma, vertel nog eens over die tijd
waarin knuffelen verboden
en niemand meer mocht leven, alleen de doden
vertel nog eens wat jij toen deed
en hoe je voor mijn toekomst streed

lief kind,
als je me vraagt naar die tijd,
toen de vrijheid leek vervlogen,
toen alles geleerd bleek gelogen
als je me vraagt naar die tijd lang geleden
vraag me dan één ding:
vraag me wat de moeders toen deden

ik zal het je vertellen, zodat jij weet wat te doen
mocht het ooit weer zover komen als toen
dat je vergeet om te dromen
en dat die altijd uitkomen
dat je vergeet wie je écht
dat je vergeet wat goed en slecht

natuurlijk kun je nooit echt vergeten
iedereen heeft dit altijd geweten,
maar zelfs dát waren ze vergeten
en daardoor geloofden ze in dood
en daardoor stonden ze altijd rood
en daardoor waren ze in paniek
en daardoor waren ze altijd ziek
en daardoor vochten ze met elkaar
ook al voelden ze diep van binnen
een dikke vette ‘ja, maar’

maar gelukkig waren er wensen
gestrooid in harten van dappere mensen
het waren de mensen van ‘ja, maar’ en moed
die herinnerden wat goed
die zagen wat er fout
die wisten van waarheden eeuwenoud
en het waren hen die durfden luisteren
naar het diepe, innerlijke fluisteren

zij herinnerden een diepe waarheid
die verder ging dan ieder feit
en zij verspreidden haar als een lopend vuur
onder maskers en nog lang na negen uur
zij kropen dicht onder ieders huid
want de waarheid moest eruit

en ook al werden ze bespot,
verguisd, aangevallen en beknot
ook al werden ze opgesloten in ’t gevang
niemand maakte hen bang
zij wisten wat waar
en bleven fluisteren, voor hem en haar
dwars door muren en maskers heen
diep in de harten van menigeen
dit was hoe de moeders zongen,
toen ze werden gedwongen
om tegen hun natuur en verplicht
hun eigen vlees en bloed opgelicht
dit was hoe ze zongen in die tijd
opdat ze niet later héél veel spijt

lief kind, zongen ze
dit is wat je niet mag weten,
maar dit is mijn geweten
want wij hebben het wél geweten
en de hele wereld moet dit weten
dit is voor hem en voor haar
dit is voor ons en elkaar
dit is de druppel
en het is nu klaar

nu kiezen wij voor moed
en als het moet
kiezen we voor moeder
want moeder moet je zijn
om niet te doen wat moet
maar te zijn wat moed
om te blijven doen wat klopt
ook al word je hardhandig gestopt
om naar je hart te blijven luisteren
wat ze ook achter je rug fluisteren
om dwars door alle grootspraak heen
te breken, nu meteen

dit is ons moederinstinct
dit is voor ieder mensenkind
dit is het lied van moed
en samen zongen ze, de moeders
voor alle dochters en zonen
en alle kinderen die nog komen
ja, lief kind
wij wisten het, al lang
wij deelden het, al waren we bang
wij werden bespot en verbannen
wij waren klaar met vermannen
wij kozen om te vervrouwen
in eindeloze liefde en vertrouwen
in eigen kracht boven politieke macht
in armen wijd open als alles dicht
in oneindig bewust vergezicht

zodat jij nu kunt zien
wat wij toen voor jou zagen
zodat jij leeft voor tien
omdat wij ons leven durfden wagen
omdat wij moeder waren
omdat wij kinderen baarden
die zouden leven, niet dood
die klein mochten zijn, niet nu al groot
die zouden ademen zonder bang
die zouden spelen, een leven lang
die zouden dromen, die zouden uitkomen
die oma zouden vasthouden
omdat ze van haar houden

dankjewel oma
dat jij toen moed
voor wat er echt toe doet
en dat ik dat ben
en dat het nu eindeloos goed