middenin waar

hoe tralies van gedacht nu stralen vol verwacht
ze keek omlaag recht in de grote vraag en ineens zag ze waarom en ineens keek ze daarom ze keek en ze zag dwars door alles altijd gedacht en ze zag en ze keek hoe alles gelogen bleek en ze keek en ze zag hoe tralies van gedacht nu stralen vol verwacht alles veranderde in haar blik toen ze herinnerde wie ik één nanoseconde gewacht oneindig veel levens verkracht vergeten van de bron waar zij en jij begon druipende eeuwen zwarte pijn omdat dit niet had hoeven zijn omdat dit nooit geklopt nu of nooit gestopt omdat het niet nog één tel omdat zij wél keek en zag door gouden druppels traan gevlochten droom ontstaan en ze keek omhoog en ze boog ze boog voor liefde en puur ze boog voor moeder natuur ze boog voor vrij ze boog voor jou en mij ze boog voorover in de bron waar zij in haar begon in gebogen kracht waar zonder bedacht waar zonder feit waar met heid waar alles of niets waar waar paradoxaal het niet zo nieuwe normaal waar alles kon en nog niets begon middenin waar licht en toch zwaar donker en nog licht waar evenwicht middenin daar was waar ze keek en zag dat zij het bleek