Nee, ik ben niet meer politiek correct.
Nee, ik ben niet meer ongenuanceerd.
Nee, je kunt geen intellectuele of ‘wetenschappelijke’ discussie meer met me voeren gebaseerd op een zeer beperkt concept van de werkelijkheid en een kokervisie vol framing, inkadering en veroordeling.
Nee, ik luister niet meer naar angst, hoe hard er ook wordt geschreeuwd.
Nee, ik ben niet meer wie ik ooit leek te zijn.
Tot nu.
Ja, ik ben een dwarsdenker (of beter gezegd: een vrij voeler, in elke betekenis).
Ja, ik ben ongenuanceerd écht.
Ja, je kunt een fantastische INNERlectuele en weZenschappelijke discussie met me voeren gebaseerd op kwantumfysica, multidimensionaliteit en een wijdse, niet gefixeerde visie van de werkelijkheid die openstaat voor alle oneindige mogelijkheden zonder in te kaderen of te framen.
Ja, ik ben nu eindelijk wie ik écht ben. Althans, voor het eerst in mijn leven probeer ik altijd en overal écht integer mezelf te zijn (en nee, dit lukt lang niet altijd).
Integriteit betekent voor mij dat mijn acties overeenkomen met mijn woorden en mijn waarden en met alles wat ik wéét (en nee, hiermee bedoel ik níet de bak ‘kennis’ die ik leerde op de universiteit).
En wow, wat is dat moeilijk in deze tijd.
Maar ik kán niet anders meer.
Ik heb me jaren ingehouden.
Ik heb mijn intuïtieve stem ingehouden en een politiek correcte stem opgezet, zodat ik kon meepraten met alles en iedereen.
Ik heb mijn lichaam genegeerd, mishandeld en misbruikt, zodat ik kon laten zien dat ik zo gezond en succesvol was.
Ik heb mijn hart en gevoel (de échte evidence based bewijzen) genegeerd zodat ik cum laude kon afstuderen in het reproduceren van een zeer beperkend, manipulerend en mishandelend wereldbeeld.
En oh, wat was ik trots op mezelf.
En oh, wat was ik ongelukkig.
Het heeft me bijna mijn leven gekost.
En nu, al die jaren later kan ik tot de conclusie te komen dat ik cum laude ben geprogrammeerd en een master of lies was geworden (en nee, ik ga nu geen politiek correct verhaal ophangen over waarom ik niet bedoel dat alle onderwijs slecht is of dat er geen prachtige mensen werken in het onderwijs en dat je er niet óók heel veel kunt leren enzo. Daar gaat dit niet om).
Als deze waarheid oncomfortabel voelt, prima. Je hoeft niet te vinden wat ik vind. Als je maar vindt wat jij écht vindt.
En het punt is: onderzoeken wat we zelf diep vanbinnen weten en vinden, dat hebben we niet op school geleerd.
Laat staan op de universiteit. Ik heb 100 duizend-en-een ‘reflectieverslagen’ moeten schrijven, maar geen hoogleraar die mij (laat staan zichzelf) de échte spiegel van het leven voorhield om keihard terug gereflecteerd te krijgen wie ik wezenlijk was.
We hebben het tegenovergestelde geleerd.
We hebben geleerd om ‘gezond verstand’ te gebruiken dat lijnrecht ingaat tegen onze natuurlijke wijsheid.
We hebben geleerd dat we klein, nietig en waardeloos zijn en kei-, kei- en kei-hard moeten werken om te ‘voldoen’.
We hebben geleerd om een slaaf te zijn van het systeem en daar ook nog eens blij mee te zijn (!).
We hebben geleerd dat we leven in een veld van ONmogelijkheden en misschien wel het meest desastreus van alles: we hebben geleerd dat we sterfelijk en eindig zijn.
Wat écht integer, wetenschappelijk en vooral ook moreel en ethisch zou zijn, is om volledig open minded grootse vragen te mogen stellen bij alles, ook als de antwoorden ongemakkelijk zijn. Ook als je er boos van wordt. Ook als het tegenovergesteld is aan het hele fundament van de werkelijkheid waar jij je hele leven so far op hebt gebaseerd.
Ja, dat is best een kluif. Maar juist als er weerstand ontstaat is het een teken dat er iets vastgezet is wat vrijgezet mag worden.
Het is geen teken om een ander af te katten, aan te vallen of te censureren, hoe zeer de mening of acties van die ander jouw wereldbeeld ook onderuit schoffelen.
Het is óók geen teken om jezelf af te katten, aan te vallen of te censureren, hoe zeer jouw mening of hartgedragen acties je ook losmaken van de kudde en het wereldbeeld van anderen onderuit schoffelen.
Het is het teken om écht te reflecteren op wat er gebeurt. IN jou.
Je eigen waarheid volgen en door alles heen durven kijken is een heldendaad.
In het begin is het korrelig, ongefundeerd en in het begin één grote zoektocht.
Wat is nu écht van jou en wat niet? Wat is nu ‘echt waar’ en wat is onzin?
Wat maakt je boos, verdrietig of bang en waarom?
Is dit cognitieve dissonantie of is het écht wezenlijke weerstand omdat er iets niet pluis is, iets niet klopt, iets niet resoneert?
Waar houd je nog vast aan verhalen over wie je zou moeten zijn, in plaats van NU te belichamen wie je wezenlijk bent?
Jouw eigen waarheid is niet wetenschappelijk bewezen (althans niet in de geaccepteerde versie van wetenschap zoals we die hier nu kennen.)
Jouw eigen waarheid is niet hetzelfde als die van anderen (op het eerste oog dan, hoe meer je kunt kijken met ogen van bron, hoe meer je gaat zien dat werkelijke waarheid multidimensionaal is).
Jouw eigen waarheid vind je niet in boeken. Niet bij goeroe’s. Niet bij deskundigen, leiders of invloedrijke familieleden.
Jouw eigen waarheid vind je enkel en alleen IN jezelf.
Als je stil wordt. Als je meebeweegt met wat er diep vanbinnen borrelt.
Als je je lichaam laat bewegen in de richting van wat goed voelt, in plaats van wat moet of hoort.
Als je door alles heen durft te kijken, zelfs door wie je dacht te zijn.
Jouw eigen waarheid is ongenuanceerd, rauw en verrassend.
En hoewel je oude identiteit (en al die andere ego’s om je heen) de neiging zal voelen om jouw waarheid te onderdrukken, censureren of belachelijk te maken…de waarheid komt altijd naar boven.
Je kunt je hele leven een leugen leven, maar daarvoor ben je hier niet gekomen.
Nu is de tijd om jouw wezenrijke waarheid te gaan leven.
Ook al is het spannend. Ook al word je uitgedaagd tot het diepste van je ziel.
Ook al doet het pijn en ook al heb je het gevoel helemaal alleen te staan.
Dit is waarom je hier nu bent.
Het is jouw verantwoordelijkheid. Er staat een heleboel op het spel.
Jij wéét dit. Jij ziet het. En als je het eenmaal ziet, kun je het niet meer niet zien.
Alles is nu een keuze.
Kies liefde over angst.
Kies moed over moet.
Kies hart over hoofd.
Kies voor innerlijk correct over politiek correct.
Kies voor vrijheid over gevangenschap.
Kies voor groots over klein.
Kies voor creatie over reactie.
Kies voor leven over dood.
Kies voor gezondheid over ziekte.
Kies voor nu of nooit.
